Tijd om noten te rapen – Dag 257

Bij ons in de buurt is een straatje dat het Notenlaantje genoemd wordt. Officieel heeft het een andere naam maar omdat er een hele rij walnotenbomen staan wordt het in de volksmond zo genoemd. Het is van de gemeente dus iedereen is vrij om er noten te komen rapen, wat dan ook massaal gebeurt. Wat opvalt is dat het vooral de allochtonen zijn die komen rapen. Ik heb mij laten vertellen dat het een belangrijk onderdeel is van hun voedingspatroon.

Soms brengt het nogal wat overlast met zich mee, omdat het een belangrijke doorgaande weg is voor de omwonenden. Ook is het een smalle weg waar je bijna niet met twee auto’s kunt passeren. Niet alleen worden er auto’s langs de weg geparkeerd, ook nemen mensen vaak kinderen mee om te rapen. Maar als de walnoten rijp zijn dan nemen mensen een risico en hebben alleen oog voor de noten.

Hazelnoot en walnoot

Nieuwe walnoten kweek

Walnoten binnen handbereik

Twee walnoten bij de voordeur

Gelukkig hebben wij zelf twee walnotenbomen dus hoeven geen risicovolle acties uit te halen en kunnen rapen wanneer wij willen. Iedere dag loop ik wel even langs de boom omdat hij veel laat vallen op onze oprit waardoor de kans aanwezig is dat ze platgetrapt of -gereden worden. Van de twee notenbomen hebben wij genoeg noten voor onszelf en vrienden en kennissen. Ik heb ze in een pot in de keuken staan binnen handbereik dus altijd klaar om in gerechten te verwerken. Maar eigenlijk wil ik ook wel eens walnotenolie laten maken en dan is het handig om toch een flinke voorraad te hebben.

Dat walnotenpersen kan bij de Mobipers waar ook de appels tot sap geperst kunnen worden. Voor 2kg gepelde noten heb je toch al gauw 5kg walnoten nodig. Heel wat dus. En het pellen van de noten is ook nog een heel karwei, dus zover zijn we eigenlijk nog nooit gekomen, maar zit in de planning. Om extra bomen te krijgen heb ik vorig jaar een aantal walnoten in de grond gestopt en er zijn er drie uitgekomen. Twee staan in een pot bij de voordeur en zijn nu een halve meter hoog. Omdat dit goed gelukt is heb ik nu een paar mooie grote noten uitgezocht en weer nieuwe geplant, zodat we straks ook heel wat notenbomen in ons permacultuurproject kunnen aanplanten. Hoewel we waarschijnlijk toch wat grotere bomen gaan aanplanten.

Naast walnoten hebben we een overdaad aan hazelnotenbomen en dus emmers vol hazelnoten. Nadat ze eerst een tijd te drogen hebben gehangen gaan we aan het pellen. Het is wel veel werk om de noten te pellen, maar onder het genot van een kopje thee of een borreltje is het ook nog wel knus werk, echt iets voor de wintermaanden. Even opbakken in de pan voor bij de maaltijd. Of natuurlijk een heerlijke chocoladenotentaart bakken. Hmm ik verheug mij daar nu al op.

 

Is biologische voeding nu gezonder of niet? – Dag 171

Twee jaar geleden was er ineens een onderzoek van de Universiteit van Stanford in de Verenigde Staten in het nieuws waarin werd aangegeven dat het helemaal niets uitmaakt of je biologische voeding eet of niet, het een is niet gezonder dan het ander. Ik was behoorlijk teleurgesteld over de uitkomst en kon het mij ook maar moeilijk voorstellen. Voedsel dat de tijd en de aandacht krijgt om te groeien en niet wordt gemanipuleerd met groeimiddelen bevat gewoon veel meer voedingswaarden. En daarnaast is het ook nog eens veel smaakvoller, zoals ik al constateerde in mijn blog 103. Maar goed ik ben geen wetenschapper op dat gebied dus moest ik mij bij de uitkomst neerleggen.

Foto: wikipedia

In mijn achterhoofd speelde de gedachte aan manipulatie van de onderzoeksgegevens. Want je kan ook vragen zo stellen en daar een onderzoek op baseren dat de uitkomst anders wordt dan je met je gezonde verstand zou kunnen nagaan. En iedereen weet dat de grote voedingsconcerns veel geld steken in onderzoek en dan willen ze natuurlijk zeker weten dat hun product er goed uit naar voren komt. Of zie ik spoken? En wat dan met uitspraken als ‘de slager die zijn eigen vlees keurt’ en ‘wij van WC-eend adviseren WC-eend’.

Als je bijvoorbeeld de vraag stelt, zoals toegelicht in het artikel in de Trouw en uitgezocht door de Universiteit van Wageningen, of biologische voeding gezonder is voor de mens dan hangt het er helemaal van af wat voor levensstijl iemand er op nahoudt. Want je kan dan wel biologisch voedsel tot je nemen als je daarnaast erg ongezond leeft wordt die zelfde mens er niet gezonder door.

Afijn nu is dan toch eindelijk een doorbraak, want uit een veel grootschaliger onderzoek is vast komen te staan dat biologische voeding wel degelijk zijn voordelen heeft ten opzichte van niet-biologische voeding. Carlo Leifert, hoogleraar aan de Universiteit van Newcastle en hoofdauteur van de studie heeft dit bevestigd. Het onderzoek heeft vastgesteld dat biologische gewassen 17% meer antioxidanten – die de cellen beschermen tegen onveilige stoffen – bevatten en tot 69% meer flavonoïden – antioxidanten met een kankerremmende werking.

De onderzoekers pretenderen niet dat biologische voeding gezonder maakt, maar het bevat meer stoffen die een beschermende werking hebben op het menselijk lichaam. Nou alleen daarom al blijf ik biologische eten, maar het grootste voordeel is dat het ook nog eens lekkerder is en leuk om zelf te kweken.

Reuze oogst aan courgettes – Dag 169

Ik was een paar dagen niet meer bij de courgettes wezen kijken en moest er dus nodig weer even langs voordat we weer uit de kluiten gewassen exemplaren aantreffen. Maar het was al weer te laat, in een paar dagen zijn het al groot formaat courgettes. In mijn blogje van vijf dagen geleden noemde ik nog dat wij soms een courgette aantreffen die we over het hoofd gezien hadden en die wij vliegtuigbommen noemen. Dat was een leuke kop geweest voor deze blog maar is toch wat ongepast na het boven de Oekraïne neergeschoten passagierstoestel van afgelopen donderdag waarbij 298 mensen omkwamen waaronder 192 Nederlanders. Wat een tragedie.

Maar inmiddels hebben we dus weer een overvloed aan courgettes. We verwerken ze in allerlei soorten gerechten zoals Italiaanse pastasaus, gemengde roerbakgroente, in de nassi en bereid op diverse wijzen gebakken, gestoofd en gegrild. De courgette doet het erg goed in sausen omdat het gepureerd als verdikkingsmiddel werkt. Maar ons favoriete recept is wel courgettesoep.

Bij mijn man op zijn werk is een groepje collega’s die geregeld samen koken, ze noemen zichzelf de cookies. Vorige zomer waren ze te gast bij ons. Eerst zijn we uitgebreid de moestuin in gegaan om verse ingrediënten te oogsten en toen zijn de collega’s aan de slag gegaan. Een van hen had een heerlijk recept voor courgettesoep en is sindsdien niet meer uit ons menu weg te denken. Het is een recept van 24Kitchen. Hier volgt het recept.

Ingrediënten:

1 ui

1 teentje knoflook

4 courgettes

olijfolie om in te bakken

1 l water

2 groentebouillonblokjes

4 takjes munt

1 el geraspte mierikswortel

125 ml Crème fraîche

Bereiden:

Pel en snipper de ui.

Pel en snijd de knoflook fijn.

Snijd de courgettes in de lengte in vieren en vervolgens in blokjes.

Verhit een scheutje olie in een soeppan en fruit de ui en knoflook circa 2 minuten.

Voeg de courgetteblokjes toe en bak circa 1 minuut mee.

Schenk het water erbij en voeg de bouillonblokjes toe. Breng aan de kook. Zet het vuur laag en laat de soep circa 10 minuten koken.

Pureer de soep met een staafmixer glad en breng op smaak met versgemalen peper.

Pluk en snijd de blaadjes munt in repen.

Meng de crème fraîche en de mierikswortel

Serveren:

Schep de soep in een diep bord of een soepkom. Schep in het midden van de soep een lepel mierikswortel-crème fraîche en bestrooi met munt. Smullen maar!

Wil je precies weten hoe je het moet klaar maken kijk dan naar het filmpje op 24Kitchen.

Serveertip extra:

Ook lekker als maaltijdsoep.

Bak hiervoor een stukje zalmfilet in wat boter rondom gaar. Leg eerst de zalm in een diep bord of soepkom en schep daar de soep overheen. Maak af met mierikswortel-crème fraîche en eventueel de munt.

Een andere variant voor de vleesliefhebbers: vervang de zalm door uitgebakken spekblokjes.

Eet smakelijk!

Hoe wordt voedsel weer het centrum van ons bestaan – Dag 153

We staan er te weinig bij stil waar ons voedsel vandaan komt. Vorig jaar augustus toen onze pruimen rijp waren werden in de plaatselijke supermarkt pruimen verkocht uit Spanje. Ik stond versteld. Hoe verzint iemand het om producten in te kopen die vele kilometers moeten afleggen, waarbij heel wat CO2 de atmosfeer in gestrooid wordt, om te verkopen in een gebied waar ze om de hoek groeien. Deze waanzin laat zien dat wij het contact met de natuur en ons voedsel volledig kwijt zijn.

Onlangs kwam ik een verhaal tegen van de Engelse Architect Carolyn Steel die zichzelf ‘Food Urbanist’ noemt. Zij laat heel beeldend zien hoe steden zich in de loop der eeuwen hebben ontwikkeld rondom de productie en distributie van voedsel. Haar verhaal sprak mij erg aan vooral omdat zij de permacultuur noemt als mogelijke oplossing voor de toekomst.

 

We denken er niet over na maar iedere dag worden er in een stad als London 30 miljoen maaltijden geserveerd. Denk je eens in wat voor logistiek proces daar achter zit. En dan hebben we het alleen nog maar over Londen. De verstedelijking zet door en tegen het jaar 2050 zullen er twee keer zoveel mensen in steden wonen als nu. Een nog grotere uitdaging om al het voedsel daar te krijgen en alle monden te voeden.

De verwachting is dat we tegen 2050 ook twee keer zoveel vlees consumeren dan nu het geval is. Als we bedenken dat een derde van al het voedsel dat we produceren gevoed wordt aan dieren om ons van vlees te kunnen voorzien dan kunnen we wel aannemen dat vlees eten een weinig efficiënte manier is om de wereldbevolking te voeden. Dat heeft een nog grotere aanslag op toekomstige productie van voedsel en zal verdere ontbossing tot gevolg hebben met desastreuse gevolgen voor ons klimaat.

Eens was voedsel het centrum van ons bestaan. Nu gaan we op zaterdag even snel op en neer naar de supermarkt laden onze kar vol en hebben voor ons gezin voor een hele week voedsel in huis. Omdat we ’s avonds weinig tijd hebben om het voedsel te bereiden moet het wel gemaksvoedsel zijn en snel op tafel kunnen staan. Waar eens het verkrijgen en bereiden van ons voedsel en de maaltijd een sociaal gebeuren was zitten we nu met ons bord op schoot voor de televisie. We zijn niet alleen het contact maar vooral ook het belang van voeding uit het oog verloren.

Ik probeer daar zelf verandering in te brengen. Door mijn project wil ik niet alleen mijn eigen relatie met de natuur en onze voeding verbeteren maar vooral ook die van anderen door er aandacht voor te vragen en ze erbij te betrekken waar mogelijk. Willen we alle monden kunnen blijven voeden moet het in de toekomst anders gaan en moeten we de waarde van voedsel weer gaan inzien en moet voedsel weer het centrum worden van ons bestaan, te beginnen vanaf morgen.