Mijn goede voornemens beginnen meestal op 3 december, mijn geboortedag. Het lijkt alsof met ieder nieuw geboorte jaar de creativiteit de pan uit rijst. Tot aan het oude jaar popt het ene na het andere idee op. Maar op de lijst komen ook de dingen waar ik het afgelopen jaar niet aan toegekomen ben of om welke andere reden nog niet heb gerealiseerd. De lijst met goede voornemens is al weer lang. Wat staat er zoal op:
• Definitieve start maken met grondbewerking voor het permacultuurplan;
• Vlogjes maken van de vorderingen van het permacultuurlandschap;
• Nu toch eindelijk die cursus mediteren geven (de uitnodiging is de deur uit);
• Daarvoor moet de zolder worden opgeruimd;
• Nog minder afval produceren dan afgelopen jaar;
• Meer tijd voor mijzelf inruimen;
• Minder met pakjes koken;
• Een kruidenspiraal bouwen;
• Een composthoop creëren direct bij de moestuin;
• Voor mijn vaders’ 80ste verjaardag een feestje organiseren;
• Weer eens wat vaker bij mensen langs gaan i.p.v. vage afspraken toezeggen.
Door de blogjes die ik nu al bijna een jaar bijhoud ben ik al heel wat wijzer geworden over permacultuur, planten, kruiden en fruit. Maar ook ben ik bewuster met eten omgegaan. Ik eet nu al minder zoetigheid en probeer alleen goede vetten te eten en minder zout te gebruiken.
Het afgelopen jaar heb ik bepaalde koekjes, waar ik behoorlijk aan verslaafd was, afgezworen. Ik ga nu vaker naar de natuurwinkel en koop daar verantwoorde koekjes. Dat was in het begin echt wel wennen en dan niet zozeer de hoeveelheid suiker maar vooral de hoeveelheid zout die in verantwoorde koekjes zit. Mijn kinderen vinden het maar niets. “Alsof je een hap zand eet!” kreeg ik te horen. Een daar zit gelijk een enorm voordeel aan: van mijn koekjes blijven ze af!
Daar ben ik nu aan gewend en als ik dan weer eens een gewoon koekje uit de supermarkt eet dan proef je het verschil: te zoet en te zout. De volgende uitdaging wat eten betreft is nog meer koken zonder pakjes. Karin Luiten schrijft elke zaterdag een column in De Trouw over koken zonder pakjes en zakjes. Al heel wat tips heb ik van haar overgenomen. Bijvoorbeeld een omelet maken. In het verleden kocht ik zo’n mix. Maar ik ben er achter gekomen dat het helemaal nergens op slaat. Ik verwerk toch zoveel mogelijk verse ingrediënten in de omelet dus is zo’n pakje grote onzin. Daar ben ik mee gestopt en nu de rest van de pakjes en zakjes nog.
Uit de Klei getrokken 