Een week met een lach en een traan – Dag 245

Niet alleen dat het vandaag World Smile Day is maar het weer doet ook je mondhoeken opkrullen. Het is vandaag 3 oktober en de mussen vallen bijna van het dak. Geen klimaatverandering, hè? Nou mij maak je dat niet wijs. Vanmiddag heb ik heerlijk een uurtje op een bedje in de zon gelegen. Even uitpuffen van een drukke week. Misschien wel de laatste warme dag van het jaar.

LachenGisteren had ik een vergadering in Apeldoorn. Nadat ik mijn auto geparkeerd had kwam er een jongen op de fiets voorbij, hij stapte af en vroeg “Hoe gaat het met u vandaag?” Het was zo komisch en zo vertederend, natuurlijk kan je dan alleen maar zeggen dat het goed gaat. “En hoe gaat het met jou?” vroeg ik hem. “Goed”, zei hij en fietste weer door. Een eindje verderop was een bouwvakker aan het werk. Ook hij groette heel uitbundig. En bij het binnengaan van het gebouw werden wij ook nog eens hartelijk begroet door een dame die naar buiten kwam. Het leek wel afgesproken werk.

Ik moest weer denken aan de vriendelijke mensen in Apeldoorn toen ik vanmorgen nog in bed lag en de radiopresentator Sander de Heer aankondigde dat het vandaag World Smile Day was, gevolgd door de aanstekelijke lach van de heren van ‘Debiteuren, crediteuren’. Dat is een mooi item om vandaag mijn blogje aan te wijden, dacht ik bij mijzelf. Maar vanmiddag was ik al lang weer vergeten welke speciale dag het ook weer was. Tot ik languit op mijn bedje in de zon lag en alle gedachten van de afgelopen week de revue passeerden. Het was een week van een lach en een traan.

Deze week kregen we te horen dat een vriendin kanker heeft. Niet leuk. Ook met een bedrijf waar ik voor werk gaat het niet goed en moeten er rigoureuze maatregelen genomen worden. Ik had ergens gesolliciteerd maar was een van de velen dus kreeg geen uitnodiging voor vervolg. Ook hadden mijn man en ik wat woorden aan het begin van de week. Maar het lijkt wel of de zon alle verdriet weer laat verdwijnen en je doet beseffen hoe goed we het eigenlijk hebben en dat de lach nog altijd de overhand heeft ten opzichte van de incidentele traan.