Natter dan nat

Plassen in de moestuin heb ik nog niet eerder meegemaakt. Ook de watertank is tot de rand toe gevuld. De maand juni blijkt in de provincies Limburg en Brabant de natste maand ooit te zijn geweest. Maar ook hier in de Betuwe was het natter dan nat. Meestal sta ik in de maand juni dagelijks de moestuin te besproeien, maar nu hoefde dat gelukkig niet. Maar dat ik daarmee tijd over zou hebben om leuke dingen te doen is een misvatting. De nattigheid heeft zo zijn keerzijde.

Foto: VTwonen

Ten eerste leven de slakken op nattigheid. Iedere tuinder weet dat je tuin geen sompige drassige massa mag zijn, wil je de vraatzuchtige slakken weghouden. Als het droog is zitten ze diep weggestopt in de grond en komen pas tevoorschijn als de schemer invalt. Dan een rondje slakken vangen en het ergste leed is geleden. Maar met deze nattigheid is het dweilen met de kraan open. Op blote voeten over het gazon lopen is momenteel alleen voor helden. Het grasveld is een tapijt van slakken en met iedere stap die je zet zit er wel zo’n glibberig beestje onder je voet.

Zoals het er nu naar uitziet gaat het overgrote deel van onze pompoenoogst verloren. Meer dan de helft van alle planten is door slakkenvraat gesneuveld. Ieder advies om een slakkenplaag te voorkomen schiet tekort. De vogels, padden en egeltjes kunnen de hoeveelheid slakken namelijk niet opgegeten krijgen. Zag het er aanvankelijk naar uit dat de kippen wel een slakje lustten, inmiddels halen ze er hun neus voor op. Misschien toch maar eens Indische Loopeenden aanschaffen.

Onze bijna droge sloot precies een jaar geleden.

De enorme hoeveelheid water die uit de lucht is komen zetten heeft nog een nadeel: alles groeit dat het een lieve lust is, zo ook de gewassen die je liever niet in je moestuin wilt hebben. De ongewenste gewassen groeien ook nog eens veel sneller dan het gekweekte goed. Misschien moeten we toch meer wilde planten gaan eten, denk ik steeds vaker. Die zijn ook minder vatbaar voor slakkenvaat. Een gedachte die steeds serieuzere vorm begint aan te nemen. Tenslotte is de mensheid ook ontstaan met alleen ongecultiveerde plantengroei. Moeten we misschien weer dat pad inslaan?

Toch heeft de nattigheid niet alleen nadelen. In maart en april hebben we ruim 2000 jonge bomen en struiken aangeplant. Daarvoor is de regen een uitkomst, anders hadden we ze iedere dag moeten besproeien en dat is een hoop werk. Op een enkele soort na groeit alles naar volle tevredenheid. Daar waar wij eerst het gevoel hadden dat we wat aan de late kant waren met de aanplant bewijst het resultaat het tegendeel. Gelukkig maar, als het enorm droog was geweest waren we veel tijd kwijt geweest met sproeien. Vorig jaar nog stond onze sloot bijna droog. De natuur is en blijft onvoorspelbaar en is ieder seizoen en ieder jaar weer anders.