Gisterenmiddag ging ik even bij mijn vader langs. Maar voordat ik dat deed ben ik even door de wijk gereden waar ik ben opgegroeid. Blikken van herkenning deed de herinnering oplaaien en het gevoel van nostalgie kwam in alle hevigheid binnen. Mijn lagere school is al jaren geleden gesloopt. Nu wordt er een appartementencomplex gebouwd evenals een brede school. Even verderop kwam ik langs de plek waar ik ooit een schooltuin heb gehad. Mijn hart sprong op want het schooltuinencomplex was er nog steeds.
Ik kon het niet laten om even een kijkje te nemen. Het hek stond open dus ik kon er naar binnen. Een mooier welkom kon ik niet aantreffen. “Groene vingers kweek je hier” stond er op het bordje dat aan het hek hing. Hoe treffend, ik werd er even stil van, precies die tekst op de plek waar mijn liefde voor het tuinieren is ontstaan en blijkbaar ben ik niet de enige.
Het hek stond uitnodigend open evenals het schuurtje met gereedschap, maar er was niemand te bekennen. Jammer want ik had graag even een praatje gemaakt met de ongetwijfeld bevlogen beheerder(s) van het complex. Een zee van bloemen kwam mij in de tuin tegemoet. Brede paden met houtsnippers en aan beide kanten van het pad de schooltuintjes zoals ik ze mij herinner van vroeger.
In alle tuintjes lagen de courgettes klaar om geoogst te worden. Verder zag ik sperzieboontjes, bietjes, uien en prei. Ik vroeg mij af hoe dat in de zomermaanden gaat nu de kinderen geen school hebben. Herinneringen kwamen volop naar boven bij de wandeling door de tuin. We kregen altijd eerst een stukje theorie over wat ons die dag te doen stond en daarna werd het zaad uitgedeeld en kon je in het materialenhok gereedschap halen.
Wat heb ik er van genoten en ongetwijfeld veel van geleerd. Twee jaar achter elkaar heb ik meegedaan. Het mooiste was natuurlijk de eigen oogst die mee naar huis mocht. Dat smaakte natuurlijk veeeel lekkerder dan de groente uit de winkel, dat begrijp je natuurlijk wel. Ik ben blij verrast dat de tuin er nog is en dat er nog altijd kinderen zijn die de liefde voor de moestuin krijgen bijgebracht. Niets is fijner dan je verbonden weten met de natuur en dat kan kinderen niet vroeg genoeg bij gebracht worden.
Hier nog een impressie van de schooltuin zoals ik hem aantrof.
Uit de Klei getrokken 